We zitten op een bankje. Je vertelt mij dat je geen tijd voor jezelf hebt, omdat je geen nee durft te zeggen. 

‘Ik durf geen nee tegen anderen te zeggen en daar baal ik enorm van. Ik wil het graag anders gaan doen, maar ik weet niet hoe. Ik ben meestal de pleaser. Ik wil het iedereen naar het zin maken. Ik ben bang dat als ik dit niet doe, dat mensen boos gaan worden op mij. Ik hou van gezelligheid. Ik ga confrontaties uit de weg. Ik ben bang voor de afwijzing.  

Ik doe het altijd maar, om het gedoe uit de weg te gaan

Als ik gewoon ja zeg, heb ik nooit het gedoe met de ander. Wel met mezelf, omdat ik ‘s avonds geen energie meer heb, sneller snauw tegen mijn vriend en de kinderen. Ook heb ik weinig energie voor echt ontspanningsmomenten. Echt Liset, als ik het zelf doe, gaat het veel sneller en dan heb ik ook geen gedoe. En toch wil ik het anders. Wel ben ik bang voor de reactie van de ander. Als zij het vervelend vindt of boos wordt, dan word ik onzeker. Ik ga dan aan mezelf twijfelen en voel me afgewezen.  

Ik weet dat ik nee moet gaan zeggen, maar vind het zo spannend

Pleasen doe je om de ander niet teleur te stellen. Je past je aan en wilt niet te veel ruimte innemen. Onbewust zeg je tegen jezelf: ik doe er niet echt toe, mijn mening, behoefte is minder belangrijk dan die van de ander.

Ik zet mezelf steeds weer aan de kant.

Alle gevoelens die je uit de weg gaat en jezelf niet serieus nemen is jezelf parkeren. Je zet jezelf even aan de kant. Wanneer je jezelf parkeert, maak je jezelf kleiner dan je bent of schakelt een deel van jezelf uit. Vaak zie je dat mensen die goed zijn in parkeren erg gericht zijn op de buitenwereld en andere mensen. Je stelt andere mensen boven jezelf en/of bent altijd bezig met wat er buiten jezelf gebeurt.

Je houdt altijd rekening met de wensen van een ander en minder met de wensen van jezelf. Met andere woorden: door jezelf te parkeren geef je behoeften van anderen voorrang op jouw behoeften en zet je jezelf vast in een kleine cirkel met weinig bewegingsruimte.

Gedoe komt er, maar hoe ga je ermee om

Het is goed om je eerst bewust te worden wat je ermee oplost om het gedoe uit de weg te gaan. Het kan zijn dat het op korte termijn het gedoe uit de weggaan een fijn gevoel geeft. Je hebt immers niet de confrontatie met de ander en/of doordat je zorgt voor de ander krijg je een compliment. Op langere termijn vind je het vervelend. Je merkt dat je moe bent, zelf er alleen voor staat en dat je niet zegt wat je daadwerkelijk denkt/voelt. 

Word je eerst eens bewust met wat je allemaal uit de weg gaat om gedoe te voorkomen. Wanneer ben je aan het pleasen? Wat zet je van jezelf aan de kant.

Hoe doe ik dit?

Het is belangrijk om stil te staan bij je gevoelens van het moment dat je iets uit de weg gaat en bij de gevoelens die je zou krijgen als je dit niet doet. Dit zou je kunnen doen door:

• Elke dag een moment nemen om hierbij stil te staan. Dit kan je doen door even stil te gaan zitten. Neem de dag eens door en sta stil bij de verschillende situaties. 
  

• In een boekje te gaan schrijven. Beschrijf de situaties en hoe jij je hierbij voelde. Wat van jezelf parkeerde je? Wat ging je uit de weg? 
  

• Een wandeling gaan maken en tijdens de wandeling de dag laten passeren.
  

• Er over praten met dierbaren om je heen. 
  

Door hier elke dag bij stil te staan en bij het gevoel dat je uit de weg gaat, voel je misschien meer bereidheid om het gedoe daadwerkelijk aan te gaan. 

Hoe ga jij met gedoe om?