"Ik kan maar weinig hebben." zei ze. "Als iemand maar iets verkeerds zegt, kan ik al snauwend reageren. Ik vind het erg als ik dat doe. Vooral naar mijn kinderen. Ik wil het niet, het gebeurt gewoon. Ineens. Uit het niets." 

Gezelligheid tijdens eten komt bijna nooit meer voor

"Ik ben altijd met 100 dingen tegelijk bezig. Ik ben de was aan het doen. Ondertussen beantwoord ik appjes van vriendinnen. En ook nog met mijn dochter aan het praten."

"Het eten koken, echt zo’n moment dat alles op ontploffen staat. Ik ben moe en heb weinig ruimte. Dat voelen de kinderen. Zij hebben honger en willen nu eten. Het gezeur, ik kan er niet tegen."

"Als dan het eten dan eindelijk op tafel staat en ik hoor alleen “bah, ik vind dat vies” en “ik ga niet eten” dan barst ik het liefst in huilen uit. Maar meestal reageer ik boos en snauwend. Wat maakt dat de sfeer alleen maar slechter wordt en de kinderen zeker niet gaan eten."

Echt ontspannen is bijna onmogelijk

"De pijn in mijn schouders en nek is er tegenwoordig altijd. Ik heb het gevoel dat ik op mijn tandvlees loop. Ik ben op en heb geen energie meer." 

"Mijn hoofd staat altijd op aan. Het is onrustig. Ik wil veel doen. 

"Mijn vriend zag gisteravond dat de emmer bijna vol was en adviseerde mij om even lekker in bad te gaan. Daar kan ik meestal lekker ontspannen. Ik ben wel gaan liggen, maar ondertussen de vakantie uitgezocht en geboekt. Dan kan dat tenminste van mijn lijstje af."

"Nu is mijn lichaam wel iets meer ontspannen, maar mijn hoofd nog net zo vol. Ik ben er niet echt wat mee opgeschoten."

Wil je echt rust in je hoofd? 

Stop dan eerst eens met 100 dingen tegelijk te doen. Als je in bad ligt, lig je in bad. Als je de was aan het doen bent, doe je de was. Dit is vast al een hele uitdaging op zich. 

Als je dit wil gaan doen, gaat je hoofd allerlei gedachten opgooien. Vooral wat je allemaal nog meer kunt doen. Dat het verspilling van tijd is. Dat het effectiever is om twee dingen tegelijk te doen. 

Kan je naar deze gedachten luisteren en niks doen? Kun je ze alleen van een afstandje bekijken?

Als het lukt alleen van een afstandje te kijken en luisteren, heb je de mogelijkheid om een keuze te maken. Een keuze om meerdere dingen tegelijk te doen. Dat is je comfortzone. Iets wat je altijd deed. Je krijgt dan ook wat je altijd kreeg. Een onrustig hoofd. 

Of kies je ervoor om je gedachten niet te volgen en alleen bezig te blijven met de was? Durf je ervoor te kiezen om je gedachten te negeren? 

Ga in gesprek met jezelf 

Als de gedachten blijven komen en de onrust groter wordt, kun je dan rustig naar die gedachten luisteren? Kun je dan zeggen; “Bedankt voor je commentaar. Ik kies er nu bewust voor om alleen de was te doen.” 

Dit zinnetje blijf je bij iedere nieuwe gedachte of ieder nieuw idee herhalen. Dit vraagt oefening en dus volhouden. In het begin zal het met regelmaat niet lukken. Als je blijft oefenen zal het langzaam maar zeker voor meer rust in je hoofd zorgen. Blijf oefenen!